Η Φιλοθέη είναι συνοικισμός του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού στο Βόρειο Τομέα της Αθήνας της Περιφέρειας Αττικής. Η κοινότητα ιδρύθηκε το 1934 και έχει μέση απ’ ευθείας απόσταση από το κέντρο της Αθήνας 6,7 χλμ.[2] Κατά την απογραφή του 2001 είχε πραγματικό πληθυσμό 7.310 κατοίκων.[3]
Το ρέμα της Φιλοθέης, το πλούσιο πράσινο και οι πολλές εγκαταστάσεις
κοινής ωφέλειας όπως, άλση, γήπεδο αντισφαίρισης, στίβος, λέσχη
προσκόπων [2]
και διαδρομές αθλητικές και περιπάτου, αλλά και το γεγονός ότι είναι
περιοχή αμιγούς κατοικίας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και δικαιολογούν
τον χαρακτηρισμό της ως κηπούπολη.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή ανήκε στην Αγία Φιλοθέη, γόνο της αρχοντικής αθηναϊκης οικογένειας των Μπενιζέλων,
η οποία υποστηρίζεται από πολλούς πως προσέφερε νερό στους περαστικούς
από το πηγάδι της και από το γεγονός αυτό προήλθε και η ονομασία του
γειτονικού Ψυχικού.[εκκρεμεί παραπομπή]
Η Ιστορία της Φιλοθέης με την σημερινή της μορφή ξεκινά το 1920 όταν η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος επέλεξε την περιοχή αυτή για να καλύψει τις οικιστικές ανάγκες των υπαλλήλων της.[5] Η πρώτη επίσημη αναγνώριση της περιοχής είναι το 1934 όταν περιοχή αποσπάται το Δήμο Χαλανδρίου και ονομάζεται Κοινότητα Νέας Αλεξάνδρειας με πρώτο πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μαλαματιανό .[2] Αρχικά ήταν τμήμα μίας μεγαλύτερης περιοχής που είχε αγοραστεί στις αρχές του αιώνα από Αιγύπτιους με σκοπό την δημιουργία ομώνυμου οικισμού. Έπειτα από τις αποτυχημένες προσπάθειες των Αιγυπτίων2 και απαλλοτριώσεις του Ελληνικού δημοσίου λόγω της ανάγκης στέγασης των προσφύγων του 1922 από τη Μικρά Ασία η υπόλοιπη περιοχή (ανάμεσα στη λεωφόρο Κηφισιάς, τα Τουρκοβούνια, το Κολλέγιο Αθηνών, το Αδριάνειο Υδραγωγείο και την παλαιά οδό που συνέδεε το Χαλάνδρι με το Μενίδι (σημερινή οδός Καποδιστρίου)) κατοικούνταν από λίγους βοσκούς είχε περιορισμένη βλάστηση και άφθονο νερό.
wikipedia
Γεωγραφία
Η Φιλοθέη καταλαμβάνει μία έκταση 2,301 τ.χλμ η οποία εκτείνεται Βορειοανατολικά από τα Τουρκοβούνια και συνορεύει Βόρεια με την Νέα Ιωνία και το Μαρούσι, Δυτικά με το Γαλάτσι, Νότια με το Παλαιό Ψυχικό και Ανατολικά με το Χαλάνδρι.[2] Οριοθετείται δε στα Βόρεια από την οδό Καποδιστρίου και στα Ανατολικά από την λεωφόρο Κηφισίας. Η Φιλοθέη διασχίζεται από το ρέμα της Φιλοθέης το οποίο είναι τμήμα του Ποδονίφτη. Ξεκινάει από την λεωφόρο Κηφισίας και συμβάλλει με το ρέμα Χαλανδρίου στην οδό Καποδιστρίου στα όρια της περιοχής με την Νέα Ιωνία. Τον χειμώνα και την άνοιξη η ροή του ρέματος είναι σταθερή και το καλοκαίρι διατηρείται αρκετή υγρασία στο υπέδαφος για να διατηρήσει έντονη βλάστηση.[4] Αν και αρχικά, η Φιλοθέη, ήταν βραχώδης ξερότοπος με λίγη βλάστηση που αποτελούνταν από θάμνους και αμυγδαλιές, η εντατική δενδροφύτευση των πρώτων κατοίκων και η αφθονία νερού είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η σημερινή πράσινη εικόνα της Φιλοθέης.[5]Ετυμολογία
Το 1936 η κοινότητα Νέας Αλεξάνδρειας, όπως ονομαζόταν η περιοχή μέχρι τότε, μετονομάζεται κοινότητα Φιλοθέης. Το όνομα αυτό επικράτησε έναντι άλλων προτάσεων της εποχής γιατί το 1934 είχε ανακαλυφθεί στην περιοχή, η κρύπτη της Αγίας Φιλοθέης κατά τη διαδικασία εξόρυξης κοκκινόπετρας που προοριζόταν για το χτίσιμο των σπιτιών της περιοχής.[5]Ιστορία
Πλατεία Δροσοπούλου στη Φιλοθέη
Η Ιστορία της Φιλοθέης με την σημερινή της μορφή ξεκινά το 1920 όταν η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος επέλεξε την περιοχή αυτή για να καλύψει τις οικιστικές ανάγκες των υπαλλήλων της.[5] Η πρώτη επίσημη αναγνώριση της περιοχής είναι το 1934 όταν περιοχή αποσπάται το Δήμο Χαλανδρίου και ονομάζεται Κοινότητα Νέας Αλεξάνδρειας με πρώτο πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μαλαματιανό .[2] Αρχικά ήταν τμήμα μίας μεγαλύτερης περιοχής που είχε αγοραστεί στις αρχές του αιώνα από Αιγύπτιους με σκοπό την δημιουργία ομώνυμου οικισμού. Έπειτα από τις αποτυχημένες προσπάθειες των Αιγυπτίων2 και απαλλοτριώσεις του Ελληνικού δημοσίου λόγω της ανάγκης στέγασης των προσφύγων του 1922 από τη Μικρά Ασία η υπόλοιπη περιοχή (ανάμεσα στη λεωφόρο Κηφισιάς, τα Τουρκοβούνια, το Κολλέγιο Αθηνών, το Αδριάνειο Υδραγωγείο και την παλαιά οδό που συνέδεε το Χαλάνδρι με το Μενίδι (σημερινή οδός Καποδιστρίου)) κατοικούνταν από λίγους βοσκούς είχε περιορισμένη βλάστηση και άφθονο νερό.
Η Αγία Φιλοθέη
wikipedia
